Dag 45

Donderdag 14 juni 20:05

Vandaag ben ik na een vruchtbaar blokuur drama met 6th form, met James meegegaan. James is hoofd van het Autism and Behaviour Support Centre. Hij doet veel 1:1 sessies met leerlingen, deze sessies kunnen gaan over seksualiteit, training in communiceren, praten over angsten of een halfuurtje niks.
Verder doet hij ook veel observaties in klas wanneer de docent niet meer weet wat te doen.

James neemt me mee naar de basisschool. We zullen C observeren, een meisje in de early years (lees: super mini). Toen C op school kwam was ze super boos en super agressief. C weigerde alles, deed nooit mee. Haar gedrag is positief veranderd, James verteld me dat dit komt omdat C inmiddels heeft geleerd hoe te communiceren. Daarvoor had zij geen enkele manier om te vertellen wat ze voelde wilde of juist helemaal niet wilde (beeld je in hoe frustrerend dat is!!!!). Inmiddels communiceert C via symbolen dit zijn kleine papiertjes met een plaatje en daaronder wat het is. Bijv: een potje bellenblaas daaronder het woord: bubbles. Alle docenten en TA's (teaching assistents) dragen een schort met een papier erop, op dit papier staan verschillende symbolen, denk aan stop, help, go, stay etc. Zo kunnen de leerlingen aangeven wat ze wel en niet willen. 

C heeft dus inmiddels geleerd te communiceren en dat maakt haar rustiger en soms zelfs vrolijk. Echter doet C bijna met niks mee op school. In de kring zitten bijvoorbeeld houdt ze niet langer dan 5 minuten vol. 

Wanneer wij het lokaal binnenkomen zit C met haar TA, Sophie bellen te blazen. Bellen blazen en schommelen zijn haar lievelingsdingen. Sophie  leert haar het symbool te pakken van bubbels als meer wilt. Ook probeert ze gebarentaal te leren. C en Sophie hebben zichtbaar plezier.
Wanneer de rest van de groep binnenkomt blijft C zich te concentreren op Sophie en de bubbels. Dan moet ook C in de kring zitten. Het middag ritueel is begonnen. Na een paar minuten staat C op, ze wordt onrustig. Zowel James als ik denken dat de reden dat ze opstaat en rommelt in de bakken is omdat ze opzoek is naar haar geliefde bubbels. Ze slaakt boze kreuntjes uit. Wat ze zoekt vindt ze niet. Dan lijkt C gevonden te hebben wat ze zocht. Ze brengt het naar de juf. Het is de zoemer. Iedereen kijkt met open mond.
C, het meisje dat nooit echt deel lijkt te nemen in de kring geeft de juf de zoemer die zij zojuist in haar middag ritueel vergeten is. C lijkt dus niet deel te nemen in de kring maar heeft echter PRECIES door wat er moet gebeuren. Nadat ze de zoemer heeft gegeven krijgt ze van de juf en de TA's veel reacties. Ze kijkt verward om zich heen, en dan zie ik een meisje van nog niet eens een meter lang zo boos. Ze krijgt een woede aanval, er komt een geluid vrij.
Te veel prikkels. 
C moet kiezen, bubbels of schommel.
C kiest voor de schommel, buiten in alle rust met Sophie Wij gaan mee.
Sophie legt uit dat wanneer C een woede aanval heeft gehad ze eerst op een bepaalde manier gaat zitten en 'oe ie a' geluidjes maakt. Hoe langer ze schommelt hoe minder geluidjes en dan veranderd ook haar positie. Je kunt precies zien wanneer ze weer ontspant.

James en Sophie hebben een gesprek over wat de volgende stap is voor C, dit moet wachten worden. Dit moet opgebouwd worden van 2 seconden tot misschien een halve minuut. James gaat dit komende week met haar oefenen en hij vraagt me of ik dit wil observeren. Graag. 

C is weer rustig. Ik kijk naar haar en even lijkt het alsof er niets gebeurd is en niets aan de hand is.

Kon ik maar een dagje observeren in het hoofd van C. Hoe ziet de wereld er uit voor haar?